ÇEDES HİKAYE: DOKTOR

ÇEDES HİKAYE: DOKTOR

Yataktaki adam, başucunda bekleyen genç doktora:

— Allah senden razı olsan evladım, dedi. Benim için yurt dışından zahmet edip buraya kadar gelmeni, yaşadığım

sürece unutmayacağım.

Ameliyat edilen kişi, büyük bir hastanenin başhekimiydi. Tedavisi ancak yurt dışında mümkün görülen hastalığı

aniden artınca, doktor arkadaşları onun böyle bir yolculuğa dayanamayacağını anlamış ve kurtarma umudunun

azlığına rağmen onu ameliyat etmeye karar vermişlerdi. Ameliyat oldukça zordu. Başhekimin yaşadığı rahatsızlık

da yeni bir ihtisas sahasına aitti. Bundan dolayı ameliyat edip etmeme konusunda doktorlar tereddüt içindeydi.

Başhekimin hastalığını tedavi edebilecek bilgi ve donanıma sahip olan sayılı uzmanlardan biri olan bir genç doktor

nereden haber almışsa almış ve Hızır gibi yetişip onu ameliyat etmiş ve hastalıktan kurtulmasını sağlamıştı.

Yaşlı doktor kendine gelmiş, zorlu ameliyat sürecini hekimlerden öğrenmişti. Ameliyatı yapan doktora nasıl teşekkür

edeceğini bilemiyordu. Hemen yanında oturan bu genç adamın ellerini sıkarcasına tutuyordu. Hayata

yeniden dönmenin sevinciyle şu sözler dilinden dökülüyordu:

— Ameliyat için bana narkoz verileceği anda her nedense gençlik yıllarıma döndüm. Henüz toy bir asistandım,

küçük bir çocuk ciddi bir rahatsızlık geçiriyordu. Ameliyatı riskli olduğu için doktor arkadaşlarım bu sorumluluğu

üstlenmekten kaçınıyor ve çocuğun anne babasına başka hastaneye gitmesini söylüyordu. Hâlbuki kaybedecek

bir dakikası bile yoktu yavrucağızın. Geçen her an aleyhine işliyordu. Allah’ın yardımına sığınarak tedaviyi üstlenmiş,

büyük bir özveri ve dikkatle o çocuğu ameliyat etmiştim. Ameliyat başarılı bir şekilde gerçekleşmişti çok

şükür.

4. HAFTA

76

Genç doktor başhekimin daha fazla yorulmasını istemiyordu ama o sözlerini tamamlamakta kararlıydı:

— Narkozun etkisiyle bilincimi kaybetmeden önce işte o çocuğun gülümseyişi geldi gözlerimin önüne. Ciddi bir

risk almış olsam da zor durumda olan küçük çocuk için elimden gelenin en iyisini yapmıştım. Bütün hastalarımla

bir yakınımla ilgilenir gibi ilgilendim. Allah da bu iyiliklerim karşılığında seni imdadıma göndermiş olmalı.

Genç doktor, ancak bir babanın evladına karşı gösterebileceği sıcaklıkla kavranan ellerini kurtarıp biraz geriye

çekildi ve ameliyat izini açıp gösterdi başhekime. Şunları söyledi nemli gözlerini silerken:

— Allah hiçbir iyiliği unutmaz efendim. Kurtardığınız o çocuk bendim.

(Düzenlenmiştir.)

Kaynak: Fatih AKMAN/Üç Arkadaş; Öz Eleştiri Vefa Samimiyet

SORULAR

1. İyilik yaparken karşılık beklemek doğru olur mu?

2. “İyilik eden iyilik bulur.” atasözünü yorumlayınız.

3. Hikâyeden nasıl bir ders çıkarılabilir?